إينفانداغ عن الاندماج المدني

Bij Eén Vandaag vertelt Renée Frissen meer over de inburgering. Statushouders moeten nog steeds lang wachten voordat hun integratie begint. Volgens het CBS heeft ruim 70% van de gemeenten wachtlijsten voor de inburgeringscursus. Wat betekent dit voor nieuwkomers en wat betekent dit voor onze samenleving?

Nieuwkomers moeten lang wachten

Nieuwkomers willen aan de slag, maar moeten lang wachten en kunnen pas veel later beginnen met taal- en maatschappijlessen. We zien gewoon dat mensen die zo lang moeten wachten, hun ambitie verliezen, hun hoop om dingen op te bouwen in Nederland.

Tegelijkertijd is het zo dat de wet zoals die bedoeld is, en hij is pas 2 jaar aan de gang, in de praktijk heel moeilijk zijn vorm kan vinden. Want er zijn allerlei omstandigheden, denk aan het docententekort, wachtlijsten in de kinderopvang, waardoor het moeilijk is om dingen te organiseren.

Dat lange wachten is ontzettend zonde; er zijn arbeidstekorten, het aantal vrijwilligers loopt terug. Er is juist veel behoefte aan mensen die direct mee kunnen doen! “De inburgering is een lerend stelsel. Wat ik hoop is dat het Rijk nu gaat kijken naar gemeenten als Deventer of Meijerijstad, waar ze zeggen ‘zoals het bedacht is op papier past het niet helemaal, geef ons de ruimte om in de praktijk met de mensen die inburgeren zelf, te kijken hoe we dit kunnen aanpassen’. Vroeg beginnen, snel taalles, snel aan het werk, snel meedoen.”